සුභ උපන්දිනයක් වේවා ! දේව මාතාවෙනි !!!

සුභ උපන්දිනයක් වේවා ! දේව මාතාවෙනි !!!

උපවාසය, අධ්‍යාත්මික වර්ධනය සහ චතාරික සමය.

ÄÍå®åÚÆ ¡æ¾à´¾à äľ

®ºåÖ¨ ¨åÈÆ ºëÎ Ìèó ¨Ç¾ê Ⱦ ¦¨à ÉÇæ ÊéÈÆ (Fasting) Û¨éÄ  ¢ºå ªæÅêÇæ ¡½ñåºà•¨ ¡Ç溨à ÌÍèº ¨èºë¾ê ÌŠÀò¼åƨè. ÌŠÀò¼åƨà ïÈÌ ÌÍ ïÁºèÍåÌè¨ ïÈÌ ÌçÄ Ìè¨ëÇå¼å ¼ú¾¨Ä, ¡Ý ¼å¼å ¼ú¾, ÄÖÆ ºë•Æïªà ¾èÚÄÈ ÀèÎèÌè¿ûïŠ ÄâªÈñÆ´ ïÀÇ Çåºèò (ï¼ÌæŠÂÚ 07 ɾ ¼ú¾ Ìæ¼ç ¨åÈÆ) ¨åÈÆ, ÄÖÆ ºë•Æïª ÌàÉÚªåïÇåàÀ¸ ÄâªÈñÆ´ ïÀÇ Ìæ¿æÉ (¡ïªåàÌàºë 14 ɾ Ìæ¿æ ÌÄÆ) ÌÍ ¾ºàºÈà ¼ú¾´ ïÀÇ Ì¼ç ¨åÈÆ (ï¼ÌæŠÂÚ 24 ɾ ¼ú¾ ̾à¼çÉ) ƾ ¡ÉÌà»åɾà Éȼú ¦¨à ÉÇæ ÊéÈÆ Û¨éÄ ¢´ê ¨Ç¾ ȼû.

 ä´ ¡ÄºÇÉ ÀêÇå¸ ÌŠÀò¼åÆ´ ¡¾êÉ ÌÄÍÇ Â¼å¼å ¼ú¾ÉȺà ï̾ÌêÇå¼å ¼ú¾ÉȺà , (Ember days) ®ºåÖ¨ ÌÄïÆà ÀÎÄê ɾ ¢Çæ ¼ú¾ºà, ïÀ¾àºï¨åÌຠ¼ú¾´ ïÀÇ Ìæ¿çïŒºà ¦¨à ÉÇæ ÊéÈÆ Û¨éÄ  Ìèó ¨Ç¾ ȼû. ¾Äêºà 1983 ¼û ¾è¨ëºà Éì ÌÃå ¾éºè ÌâªòÍÆ´ (The Code of Canon Law) ¡¾êÉ ¦¨à ÉÇæ ÊéÈÆ Û¨èÆ Æêºë ¼ú¾Æ¾à ¾Š ¡Ý ¼å¼å ¼ú¾ ÌÍ ®ºåÖ¨ ÌÄïÆà ÌçÄ Ìè¨ëÇå¼å ¼ú¾¨ÄÆ. ÌåÄå¾ñïÆ¾à ®ºåÖ¨ ÌÄÆ¾à ºëÎ Ìè¨ëÇå¼å ¼ú¾Æ¾à ͺ¨à ¡¶â­ගුïŒ.

¦¨à ÉÇæ ÊéÈÆ Û¨éû ¼Ę́´ ¦¨ Àò½å¾ ïŒÈ¨à Àĸ¨à ¡¾êÃÉ ¨Ç¾ê Èæï‰. ¦Ä Àò½å¾ ïŒÈºà ¡¾êÃÉ ¨Î Æêºàïºà Ľñ; ¨åÈÆ´ ÀÌêÉÆ. ¦Æ ÉÈâªë ɾêïÆà ¡ÉêÇæó 21 - 59 ºà ¡ºÇ Àê¼àªÈƾà´Æ. ¦ïľàÄ Êåר ʨàºèÆ ïÍåà Äå¾Ìè¨ Ê¨àºèÆ ¡“¨ ïÈÌ ÉæÆ É¾ Û¨èÆåÉ¾à ¨Ç¾ ¡Æ´, ïÇåàªé¾à´, óÂÈ ºåÉƾà ÉÈè¾à ïÀïȾ྾ഠ¦¨à ÉÇæ ÊéÈïƾà ÉæȨé ÌèÆ Íæ¨èÆ.

——½ Ç´ÉÈ ¤ÀÉåÌÆ Ìèó ¨È Æêºë ¡å¨åÇÆ ÌŠÂ¾à½ïƾà Àæ¾ ¾ªè¾ ªæ´Ý ÀèÈè¿ɠ ºéǸ ªæ¾éïŠ ÂÈÆ ¦à ¦à Ç´ÉÈ Ç¼ªëÇæ ĸà¶ÈÆ´ ïÄÄ ÌÃå ¾éºé ÌâªòÍÆ Äªè¾à¼ ÀÉǾ ȼú.

¦¨à ÉÇæ ÊéÈÆ Û¨éÄ ºëÎ Ìê—ÊåÈ ¡åºàÄ ¼Ä¾Æ¨à  ¡¶â­ගු¶ªè¾à¾, ÀèÀåÌÆ, ¨ç¼Ç¨Ä  Éæ¾è Êå×Ö¨ ÇæƒÆ¾à ÌÍ ¡åÊåɾà ÆŠ ¡å¨åÇƨ´ ¼Ä¾Æ ¨Ç ªº Íæ¨è Àê¼àªÈÆå ºëÎ ÆŠ ¡½ñåºà•¨ ʨàºèƨà ÌÍ ÀÖ¸º ÃåÉÆ¨à  ¡¶â­ගුවි ¡æºè ÂÉ ÀæÍæ¼úÈèÆ. ¦Ä­ඟි¾à ºÄ¾àïªà ÃåÉƾà, ¡åÊéÈèºàÉÆ, ¨æÄºè ¨æĺè ï¼àÉÈà ÈÂå ªæ¾éÄ´ ¡æºè ÌéÄå —ÇÍèº ¡åÊåÉ Éæ¾è Íå¾è¼åƨ ººàºàÉƾà ïÂåïÍåà óÇ´ ÍéÈç ¨Ç ªº Íæ¨èÆ.

ľêËñ Õ—ºÆ´ —¸Æ¨à, Íè¨àäÄ¨à ¡ÉÊñÆ. ¦ïÌà ¾æºà¾Š ľêËñƾà ÌÍ Ìºë¾à ¡ºÇ —ÊåÈ ïɾ̨à ï¾åÄæº. ¡Àïªà ľêËñºàÉÆ Éæ‘ ¼úÆê¸ê ¨Ç ªæ¾éÄ´ ¡åºàÄ ¼Ä¾Æ ¡ºñåÉÊñ ªë¸åâªÆ¨è. ¡Àïªà ¡åÊéȺàÉïƾà, ¡åÊåɾà 諭à, ÃåÉƾà ïª¾à •ï¼¾ ÀòÄå¸Æ ¡“¨ ïɾ ºÇÄ´, ７ƾà É;àïÌà´ ¡À έå ïɾ ÀòÄå¸Æ ¡“¨ ïŒ.

¦¨à ÉÇæ ÊéÈÆ Û¨éïŠ Àò½å¾ ÀÇÄåÚ»Æ ï¼—Æ¾à É;àïÌà ÌÄ­ ÀÉºè¾ ïÌï¾ÍÌåºàĨ  ÌŠÂ¾à½ºåÉÆ ºÉ ºÉºà ʨàºèÄºà ¨Ç ªæ¾éÄÆ. ¦¨à ÉÇæ ÊéÈ Û¨éÄ ¡½ñºà•¨ ÉÚ½¾Æ´ ÄåÚªÆ ÌÈÌÆè. ¦Æ ¡Àïªà ¡åºàÄÆ ÀèÖÌèß ¨ÇÉÆè. ¦Æ ¡Àïªà ƒºàº ïï½ÚÆÆ, ¡“Ëàµå¾Æ, —¿ ¼Çå ªæ¾éïŠ Íæ¨èÆåÉ, ¢ÉÌéÄ, —ÊàÉåÌÆ ÌÍ ÂÈåïÀåïÇåºàºëÉ  Æ¾å¼ú ªë¸åâªÆ¾à ºÉ ºÉºà ʨàºèÄºà ¨ÇÉÆè.

¡ºéºïÆà —Ìê ７ƾà ÉÍïÌàïªà ïÌàÉ¨Æ¾à ¤ÀÉåÌïÆà ïƼû ７ƾà É;àïÌà´ ºÄ Õ—ºÆ ¨æÀ ¨Ç ªæ¾éÄ´ ¨´Æêºë ¨ÎÍ. ¦à Ì¿Íå ¡À´ ¡¾êªÄ¾Æ ¨Î Íæ¨è ÌêÀò¨´ ¡å¼ÚÊÆ¨à ¾Š ïÄåàïÌÌàÆ. "ඔහු දාවල් සතළිසක්ද රෑ සතළිසක්ද කෑම නොකා වතුර නොබී එහි ස්වාමීන්වහන්සේ සමග සිටියේය. උන්වහන්සේ ගිවිසුමේ වචන වන ආඥා දසය ලෑලිවල ලියා දුන්සේක." (¾è¨àÄÆåÄ 34:28). 

" ස්වාමීන්වහන්සේ නුඹලා සමග කළ ගිවිසුමේ ලෑලි වන ගල්ලෑලි ලබාගන්ට මා කන්දට නැගී, කෑම නොකා වතුර නොබී දවල් සතළිසක් හා රෑ සතළිසක් කන්දේ සිටියාවූද,", (¼àѺéÆ 9:9).

"ස්වාමීන්වහන්සේ කෝපකරන හැටියට උන්වහන්සේගේ ඇස් හමුයෙහි නපුරුවූ දේ කරමින් නුඹලා කළාවූ නුඹලාගේ

සියලුම පාපවල් නිසා මම පළමු වතාවේ මෙන් ස්වාමීන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි වැටී දවල් සතළිසක්ද රෑ සතළිසක්ද කෑම නොකා වතුර නොබී සිටියෙමි."  (¼àѺéÆ 9:18)  

¦ïľàÄ ¦ÈèÆå ¼úÉæÌèÉÇÆå¼ ïÄåàïÌÌà ïÄ¾à ¼ÉÈà ̺Îę̀à ÌÍ Ü ÌºÎèÌ¨à ¾èÇåÍåÇÉ ÌèටිïÆàÆ. " ඔහු නැගිට කා බී, ඒ කෑමේ සවියෙන් දවල් සතළිසක්ද රෑ සතළිසක්ද ගොස්, දෙවියන්වහන්සේගේ කන්ද වූ ïÍåïlj ළඟට À數üÆÍ," (Çå°åÉÈèÆ 19:8)

¼å—ºà ÀÉå ¾èÇåÍåÇÉ ï¼—Æ¾à É;àïÌà´ ¨¾à¾ÈŒ ï¨ïÎàÆ. " එබැවින් දාවිත් ළදරුවා ගැන දෙවියන්වහන්සේට කන්නලව් කෙළේය; දාවිත් නිරාහාරව සිට ගෙට ඇතුල්වී රාත‍්‍රිය මුළුල්ලෙහි බිම වැතිර උන්නේය. " (2 ÌåÄêïÉÈà 12:16 ) 

¡À´ ¡æºè ¡ï¾¨à ¤¼åÍÇ¸Æ ¾Š ïÙÌêÌà ¨èòÌàºëÌà É;àïÌàÆè. ¤¾àÉ;àïÌà —Ìè¾à ÀÉå ¡¾êªÄ¾Æ ¨Ç¾ ȼàï¼à ÀêÇå¸ ¨åÈïÆà Ìèටි ïÊàòËൠ¼úÉæÌèÉÇæ¾àÆ. " උන්වහන්සේ දවල් සතළිසක්ද, රෑ සතළිසක්ද නිරාහාරව හුන් පසු, උන්වහන්සේට බඩගිනිවිය. "(Äﺌ 4:2)  

" ආත්මයාණන් වහන්සේ කරණකොට ගෙන සතළිස් දවසක් වනයෙහි ගෙනයනු ලැබූසේක. ඒ දවස්වලදී උන්වහන්සේ කිසිවක් නොකා සිටිසේක. ඒ දවස් නිමවූ පසු උන්වහන්සේට බඩගිනිවිය. " (ö¨à 4:2) 

¦ïľàÄ ¤ÀÉåÌÆ ÌŠÂ¾à½ïƾà ÌÄå° ¡åÚ»ü¨ ÌÍ ï¼àÊÀåȾ Àæºè¨¶¨à ¼ Àɺè. ¦Æ Íêó Àê¼àªÈè¨ ¨èòÆåɨà Àĸ¨à ï¾åÉ ÌÄå° Ìå½åÇ¸Æ ÀèÈèÂ¿É ¨èòÆåÉÈèƨ༠ïŒ.
 

"නොනැවතී හයියෙන් මොරගසා, හොරණෑවක් මෙන් නුඹේ හඬ නගා, මාගේ සෙනගට ඔවුන්ගේ වරදවල්ද යාකොබ්ගේ වංශයට ඔවුන්ගේ පව්ද දන්වා පන්න. ඔව්හු දවස්පතා මා සොයති, මාගේ මාර්ගයන් දැනගන්ට ප‍්‍රසන්න වෙති. ධර්මිෂ්ඨකම් කොට තමුන්ගේ දෙවියන්වහන්සේගේ නියෝගය අත් නෑර සිටින ජාතියක් මෙන් ඔව්හු ධර්මිෂ්ඨ නියෝග මාගෙන් ඉල්ලති, දෙවියන්වහන්සේ වෙතට ළංවීමට ප‍්‍රසන්න වෙති. අප නිරාහාරයෙන් සිටිය නුමුත් ඔබ නොබැලුවෙත් අපේ ප‍්‍රාණ වලට පීඩා කරගත් නුමුත් ඔබ නොසලකා සිටින්නෙත් මක්නිසාදැයි කියති. බලව, නුඹලාගේ උපවාස දවසේදී නුඹලා සැප ගනිති, නුඹලාගේ සියලුම වැඩද කරවා ගනිති. නුඹලා නිරාහාරව සිටින්නේ විවාදයටත් තරඟයටත් දුෂ්ටකමේ මිටින් ගසන්ටත්ය. නුඹලාගේ හඬ උසස්ථානයේ ඇසෙන්ට සැලසෙන පරිද්දෙන් නුඹලා අද නිරාහාරව සිටින්නේ නැත. මනුෂ්‍යයෙක් තමාගේ ප‍්‍රාණය යටත්කරගන්න දවසක් වන මා විසින් තෝරාගත් උපවාසය එයාකාරද? එය තමාගේ හිස පන් ගසක් මෙන් නමාගෙන, ගෝණි රෙදි සහ අළු අතුරාගන හිඳීමද? මීට උපවාසයක් සහ ස්වාමීන්වහන්සේට ප‍්‍රසන්නවූ දවසක් යයි නුඹ කියනවාද? මා විසින් තෝරාගත් උපවාසය නම් දුෂ්ටකමේ විලංගු මුදාහැරීමත්, වියගහේ බැඳුම් ලිහීමත්, බලාත්කාරය විඳින්නන් නිදහස් කර හැරීමත්, සියලුම වියගස් නුඹලා විසින් කඩා දැමීමත් නොවේද? බඩගිනි ඇත්තන්ට නුඹේ කෑම බෙදා දීමත්, ගෙයක් දොරක් නැති අසරණයන් නුඹ විසින් නුඹේ ගෙදරට පැමිණවීමත්, නිර්වස්ත‍්‍ර කෙනෙක් දුටු විට ඔහුට ඇඳුම්දීමත්, නුඹේම නෑසියන්ගෙන් නොසැඟවී සිටීමත් නොවේද? එවිට නුඹේ එළිය පහන් වේලාව මෙන් උදාවන්නේය, නුඹේ සුවයද ඉක්මනින් හටගන්නේය. නුඹේ ධර්මිෂ්ඨකම නුඹට පෙරටුවෙන් යන්නේය, ස්වාමීන්වහන්සේගේ තේජසද නුඹ පස්සේ එන්නේය. එවිට නුඹ යාච්ඤා කරන්නෙහිය, ස්වාමීන්වහන්සේ උත්තර දෙනසේක. නුඹ මොර ගසන කල්හි: මම මෙහි යයි උන්වහන්සේ කියනසේක. නුඹ වියගහද (බලාත්කාරය) ඇඟිල්ල දික්කිරීමද දුෂ්ට ලෙස කථා කිරීමද නුඹ වෙතින් පහ කරන්නෙහි නම්, බඩ ගිනි ඇත්තා කෙරෙහි කරුණාව පෙන්වා, අසරණ ප‍්‍රාණය තෘප්තියට පමුණුවන්නෙහි නම්, අඳුරේදී නුඹේ එළිය නැගී එන්නේය. නුඹේ කළුවරකම ඉර මුදුන් වේලාව මෙන් වන්නේය. "(ïÆÌåÆå 58:1-10)

ïŠ ¡¾êÉ ïÀ¾é ƾàï¾à ¤ÀÉåÌÆ ºëÈè¾à º¾è Àê¼àªÈÆåïªà Õ—ºÆ ºëÈ Àĸ¨à ï¾åÉ ÌÄÌຠÌÄå°Æ ºëȼ ÌæÂç ¡½ñåºà•¨ ÀÖÉÚº¾Æ¨à Ìèó ɾ ÂÉÆè.

දෙවිමව් අමතක කරන ක‍්‍රිස්තියානි ආගමක් මිහිපිට තිබේද?

මරියතුමිය

කතෝලික අපි ක‍්‍රිස්තු ලබ්ධිකයෝය. ක‍්‍රිස්තියානි ආගම ක‍්‍රිස්තුස් වහන්සේගෙන් පසුව පැවත එන්නකි. එම නිසා ලෝක පාලනය කරන දෙවියන් වහන්සේගේ අභිමතය ක‍්‍රිස්තුස්වහන්සේ හරහා අපට දුන්න පණිවිඩය හා ගැලවිමේ ක‍්‍රමවේදය අප තේරුම් ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය කරුණකි. ඉතින්, ක‍්‍රිස්තුස් වහන්සේ මෙලොවට ආවේ ශුද්ධවූ පවුල තුලිනි. මරියතුමිය හා ජුසේ තුමා එම පවුලේ ප‍්‍රධාන චරිතවේ. දෙවියන්වහන්සේ ශුද්ධ වූ පවුල හරහා අපිට ගැලවිමේ මාර්ගය හඳුන්වාදුන් සේක.

ඔබ, වතුර වයින් කිරිමේ ප‍්‍රතිහාර්ය ඉගෙනගෙන තිබේ. ජේසුතුමා සිටියදි මරියතුමිය පමණක් මගුල් ගෙදර වයින් නැති බව දැනගත්තේ ඇයි? (මාගේ පැය පැමිණ නැත). එහිදි එතුමිය විශේෂයෙන් අනිත් අය ගැන සැලකිලිමත් වන නිසා හා මැදහත් වන නිසා, ඒක තමයි දේව අභිප‍්‍රාය, මේ කරණු තුලින් අප වටහාගත යුත්තේ මරිිිියතුමිය මගින් විවිධ අවස්ථාවන් වලදි දේව අභිමතය බව අපි දන්නවා. දස පණතට අනුව ජීවිතය හැඩගැස්විය යුතු බව, දස පනතට පිටින් යන කාරණා බොහොමයක් අපේ ජීවිතයේදී හමුවෙනවා. උදා. ‘‘මම අරයට බැන්නා’’ ‘‘එයා මම හිතන විධියට නෙමේ කරන්නේ’’ . අපේ හිතේ ආමාරු වැඩිවෙනවා, හැබැයි අපි හරිද වැරදිද කියලා අපම දන්නෙ නෑ. ඒ වගේ අවස්ථාවලදි අපේ කතෝලික ආගමේ ක‍්‍රමවේදය ප‍්‍රශ්න දෙව්මවට භාරදි, අපි අනිත්නෙකා සමඟ තරග නොවි, දෙවිමව් තුලින් දෙවියන් වහන්සේ අපට දෙන තීරණය භාර ගැනීමයි.

විමුක්තියේ ජේසු

ජේසු සමිඳුන්ගේ විමුක්තිදායක ක‍්‍රියාවලිය වන දුක් විඳීම, මරණය සහ උත්ථානය නම් වූ තෙවැදෑරුම් පාස්කු අභිරහස උත්කර්ෂවත් අන්දමින් හා ඉමහත් ගැඹුරින් ‘‘පරිස්මරණය’’ කරන්නට, එනම් එහි අරුත අද දවසේ නැවත ජීවත් කරවන්නට වෙර දරණ කාලයයි.

"විමුක්තියේ ජේසු"

(භාවානාත්මක පාස්කු රංගනය)

 ජා-ඇළ,  කණුවන,  ශු.ජුසේ  මුණී  දේවස්ථානයේ  මීසම්භාර පියතුමා වන ගරු ලෙස්ටර් නොනිස් පියතුමා අතුලු මිසම් ජනතාව  සංවිධානය  කරන "විමුක්තියේ ජේසු"  නැමැති සාම්ප්‍රදායික ඓතිහාසික  පාස්කු නාට්‍යය අප්‍රෙල් මස 13 වන ඉරුදින සවස 7.00  ට දේවස්ථාන එළිමහන් වේදිකාවේදී රංගගත කිරීමට සියළු කටයුතු සූදානම් කොට ඇති බව සතුටින් දන්වා සිටිමු.

Lent is a special time for conversion, repentance and change of heart.

Third Sunday of Lent.

First Reading. Ex. 17: 3-7.

The journey through the desert was long and difficult. People began to complain when they did not have water to drink and God listened to the cry of His people.

Second Reading. Rom. 5: 1, 2, 5-8.

Through the salvific death of Jesus Christ, God raised man from his sinfulness with the out pouring of His love into man’s heart through the Holy Spirit.

Gospel. Jn. 4: 5-42.

Here the story of Jesus with the Samaritan woman is presented. Breaking all rules Jesus asks this woman for some water. In return He promises her living water. The woman is surprised how Jesus knows her personal life. Here Jesus proclaims that salvation is for all mankind. To his disciples, Jesus says that His food is the mission of His Father. He needs to reap the harvest of His labor.

Reflection.

Lent is a special time for conversion, repentance and change of heart. It is a time to die with Christ and rise up with Him in glory. The sacrament of baptism which the Christians receive bears this meaning. It is dying to man’s own self and rising up in Christ to victory. Man is bathed or immersed in water to signify the cleansing of the ‘Old Man ‘in him and the coming out of the water signifies the ‘New Man’ in Christ.

God’s mercy can be experienced more especially during this season. Even the marginal Christens seem to pay heed to the call of the master to repentance. This is seen through many unfamiliar faces that you see in church during this season. The mercy of God is irresistible and infectious. People are bound to show it to those who have to yet experienced it.

In today’s first reading we see God showing His mercy to an ungrateful people. Time and again they were unfaithful to the covenant of Yahweh; they forgot what God in His goodness had done for them.

The slightest discomfort made them complain. But God tolerates His people. This should teach us to practice tolerance in our lives too. It must also teach us to avoid grumbling at the thing and be appreciative of God’s goodness shown directly or indirectly.

According to the second reading; God in his outpouring generosity and love sends His only Son to be the victim for man’ salvation. Man is fact does not deserve God’s sympathy. An interesting question to ask from ourselves would be how do we dispense mercy?

What credit can we claim for dispensing it to those who deserve it? Have we genuinely tried to be merciful in our outlook and dispense mercy even when people do not deserve it? The incident at the outskirts of Samaria is a very eloquent testimony of the mercy of Jesus to those who were considered enemies by the Jews. The woman was living in sin, knowing all facts Jesus begins His mercy mission in human terms and proclaims liberty eventually.

We often try to work out our personal or community salvation at the expense of the other people. If the receiving party is at logger heads the situation became hysterical. But Jesus opens the avenues of freedom to all alike; friends or foe, Jew or Gentile, black or white….etc. The Samaritan woman finds in Jesus and understanding friend who is ready to begin discussing human issues like a man and not as God. Very many of us discuss other people’s ‘juicy’ issues as if we were not men but some super human person.

Jesus thirsts for souls in disarray. That is why He said on the cross, “I Thirst.” The thirst of Jesus is quenched with conversion of hearts; those who receive mercy from Jesus never thirst for their experience a lasting fulfillment. The Samaritan woman ran to the village, full of conviction; and with her thirst now quenched, she proclaims the giver of living water.

Let us approach Jesus for mercy. In that living experience let us dispense mercy so that we may be merciful as the heavenly Father is merciful.

Aid Story.

The devil summoned his daemons to a council of war, how best to get mankind to do his will. “Send me” said one “I will tell them there is no God.” “They know there is,” was the answer. “They would never believe you.” “Send me.” said another, “I will tell them there is no hell.” “Even if they believe you, they will still hope for heaven.” “Send me” said the third. “I will tell them that there is no hurry.” That was greeted as a grand idea. The third demon was sent out into the world and has labored with great success ever since. So today’s temptation is that there is no hurry for us to give up sin and become holy.

Aid Story 2.

There was a great sinner who lost the meaning of living and wanted to slip from a clip and collapse. On the way he halted to meet one priest. He narrated the sad story of his life; how little he loved God and served human beings; how he broke the commandments and misled people. He said his sins were too numerous to plead for mercy from God. The priest tried to convince him of God’s mercy and love. He said, “My heart is like a bucket full of holes. As soon as God pours out His graces; it leaks out completely.” But the priest replied; “Perhaps, it is your heart which is like that bucket but once it is thrown into the ocean of the love of God it makes no difference whether it has holes or not; it is sunk in God’s ocean of love and mercy.

Fr. Ciswan De Croos.

Marian year.

Modern times are dominated by Satan and will be more so in the future. The conflict with hell cannot be won by men, even the most clever. The Immaculata alone has from God the promise of victory over Satan. However, now that she is assumed into heaven, the Mother of God requires our cooperation. She seeks souls who will consecrate themselves entirely to her, who will become in her hands powerful instruments for the defeat of Satan and the extension of the Kingdom of God. (St. Maximilian Kolbe)

Jesus’ Transfiguration............

Second Sunday of Lent. 
First Reading.Gen. 12: 1-4. 

God shows Abraham a new land and a new beginning and promises him prosperity. Abraham had to leave everything; the land of his birth, his kith and kin so as to experience this new identity. Abraham obeys God in faith.


Second Reading. 2Tim.1:8b-10. 

God chooses man to spread the Good News, not because of his worthiness but because of God’s overflowing goodness. Therefore we should be prepared to bear up our crosses for the sake of the Gospel.

Gospel. Mt. 17: 1-9.

The text is about Jesus’ Transfiguration. Jesus goes to the mountain with Peter, James and John. He is seen discussing His future mission with Moses and Elijah. The Apostles wish to remain there. Just then the heaven opens and proclaims that Jesus is the Son of God and that they should listen to Him.

remember you are dust unto dust you shall return.

First Sunday of Lent. - 9th March '14

First Reading.Gen. 2:7-9, 3:1-7.

God created man in His own image and likeness. But man disobeyed Him. And as a result suffering and death entered the world.

Second Reading.Rom.5: 12-19.

Suffering and death entered the world because of the disobedience of one man, Adam. But the obedience of another man, Jesus opened for us the avenue of salvation once again.

Gospel.

It relates the temptation of Jesus. Soon after Jesus’ baptism he was led to the wilderness to be tempted by the devil. The devil tempts him thrice but Jesus overcomes these temptations.

Reflection.

කුමක්ද මේ පුදුම පදක්කම

ශු. කැතරින් ලැබොරේ 1806 වර්ෂයේ මැයි 2 වෙනි දින එම පවුලේ නවවෙනි දරුවා ලෙස ප‍්‍රංශයේ උපත ලෑබුවාය. ඈට අවුරුදු 9 ක් වෙද්දි ඇගේ මව මිය ගිය බැවින් ඊට පසු දෙව්මව් ඇගේ මව හැටියට භාරගත්තාය. 1830 අප‍්‍රියල් 21 දින කන්‍යා සෙහොයුරියක් වීමට ප‍්‍රංශයේ වින්සන්ද පවුලා දයාවේ සෙහොයුරින්ගේ කන්‍යාරාමයට ගියාය. 1830 ජුලි 18 වෙනිදා වින්සන්ද පවූලා මුනිවරයාගේ (එතුමාගේ නොදිරුන සිරුර අදත් පැරිසියේ තිබෙනවා) මංගල්‍ය දින රාත‍්‍රියේ 11.30 ට පමණ ඇයව දේවස්ථානය කරා මග පෙන්නුවා. 

 ඒ කුඩා ළමයාට දේවමෑණියන්ව පෙනි නොපෙනි ගියා. ඒ කුඩා ළමයා දේවමෑණියන්ව පෙන්වා නොපෙනි ගියා. කැතරින් තුමිය දන ගසා ඇගේ අත්දෙක දේවමෑණියන්ගේ දනහිසේ තැබුවා. ඇයගේ ජිවිතයේ සන්තෝෂම අවස්ථාව මෙය බව ඇය පැවසුවා. දේවමෑණියෝ බෝහෝ දේවල් ඇය හට පවසා තිබෙනවා. ආගමන කාලයට පෙර අන්තිම සෙනසුරාදා, 1830 නොවැ. 30 නැවතත් දෙව්මව් ශු. කැතරින් තුමියට දර්ශනය වුවා. දේවමෑණියො ලා රිදී පාට ඇඳුමකින් සැරසි ගෝලයක උඩ (Globe) සිටගෙන සිටියා. ඇගේ අතේ තව ගෝලයක් රඳවාගෙන තම හඳවතට තුරුළු කොට සිටියා. ඇගේ ඇස් ස්වර්ගය දෙසට යොමුව තිබුණා. ඇගේ මුණ කාන්තිය විහිදන එතරම්ම ලස්සනට දියමන්තියක් මෙන් පෙණුනා. මම ඈ දිහා බලද්දි දෙව්මව්ගේ ඇස් මා වෙත යොමුවුවා. ඇයට සෙමින් මෙසේ ඇසුනා "මේ ගොලය ලෝකයට සමානයි".

lifestyle was based on justice but now it is based on love.

Seventh Sunday in Ordinary Time.

First Reading. Lev. 19: 1-2, 17-18.

The Lord wants His people to be holy because He is holy. For this reason they should love their neighbor, hold no grudges against them.

Second Reading. 1 Cor. 3: 16-23.

St. Paul writes to the Corinthian community reminding them that they are temples of God, and that the Holy Spirit lives in them. This is God’s gift and anyone who destroys them, will be treated harshly.

Gospel. Mt. 5: 38 -48.

Jesus presents His way of life. Earlier, one’s lifestyle was based on justice but now it is based on love. Here Jesus calls on his followers for a greater and more perfect way of living.